Μήνυμα ενότητας, εθνικής και κοινωνικής συνοχής απηύθυνε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Τασούλας με την δήλωσή του, μετά το πέρας της παρέλασης για την εθνική επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821.
Ειδικότερα κατά την δήλωσή του ο κ. Τασούλας ανέφερε:
«Σήμερα όλες οι Ελληνίδες και όλοι οι Έλληνες γιορτάσαμε και τιμήσαμε τη μεγαλύτερη Εθνική Επέτειο του Ελληνισμού.
Και σήμερα εδώ, μέσα από μια καταπληκτική και εμψυχωτική παρέλαση του ένοπλου τμήματος του Έθνους, με την χαρά της αφθαρσίας μες στα μάτια, παρέλασαν οι νέες και οι νέοι μας, ξαναζήσαμε μεγάλες στιγμές που αξίζει κάθε χρόνο να τις ξαναζούμε.
Τι ήταν η 25η Μαρτίου του 1821; Ήταν ένας μεγάλος ξεσηκωμός, ο οποίος κράτησε εννέα χρόνια. Είχε ανυπολόγιστες θυσίες. Και τελικά η υπόσχεση που έδωσαν οι πρόγονοί μας στους εαυτούς τους για απόκτηση πολιτικής ύπαρξης και ανεξαρτησίας επιτεύχθηκε. Άστρα τε και ποταμοί και κύματα πόντου, άνεμοι και δρυμοί των ορέων επί εννέα χρόνια επαναλάμβαναν το "ελευθερία ή θάνατος", ίσαμε που η ελευθερία κατακτήθηκε.
Κι αυτό το κράτος, το πρώτο, το ανεξάρτητο, το νεοελληνικό, αρχές του 1830, για να σκεφθούμε πάλι, για να ξαναθυμηθούμε πάλι τι σύνορα είχε, για να καταλάβουμε πώς ξεκινήσαμε, πόσο ασφυκτικά ξεκινήσαμε, πόσο δύσκολα ξεκινήσαμε. Και να εκτιμήσουμε την πορεία των διακοσίων τεσσάρων ετών ίσαμε τώρα. Τα σύνορα του πρώτου ελληνικού κράτους αρχές του 1830 έφταναν μέχρι τη Στερεά Ελλάδα. Έφταναν στη γραμμή που σχηματίζουν οι εκβολές του Σπερχειού στον Μαλιακό Κόλπο και του Αχελώου στο Ιόνιο Πέλαγος. Είχαμε, επιπλέον, την Εύβοια, τις Κυκλάδες και τις Σποράδες.
Και με αυτή την αφετηρία φτιάξαμε το πρώτο έθνος κράτος, σε μια εποχή που οι απολυταρχικές, πολυεθνικές αυτοκρατορίες επικρατούσαν. Και, ναι, αυτό το έθνος κράτος, το μικρό, αποτέλεσε τους επόμενους αιώνες παράδειγμα και εξαπλώθηκε αυτό το μοντέλο παντού. Περιορισμένα, λοιπόν, στην αρχή τα όριά μας, απεριόριστες όμως οι φιλοδοξίες μας.
Στους δύο αιώνες που ακολούθησαν μέσα από εξάρσεις και πτώσεις, μέσα από χαμηλώματα και υψωμούς, η Ελλάδα κατάφερε πάρα πολλά. Σήμερα σ' αυτό το πέτρινο ακρωτήρι, που μας έταξε η μοίρα, σ' αυτό το σταυροδρόμι ηπείρων, η Ελλάδα είναι ένας πυλώνας ειρήνης, σταθερότητας, ένας τόπος που επιδιώκει την προκοπή του και μια πολιτεία, που επιτακτικά θέλει να μοιάσει με τις πιο προηγμένες χώρες της Ευρώπης, στη συγκρότησή της.
Ας ξαναθυμηθούμε, λοιπόν, πόσο δύσκολα ξεκινήσαμε, πόσο ασφυκτικά ξεκινήσαμε ως προς τα όριά μας, για να εκτιμήσουμε πού φτάσαμε και για να πιστέψουμε ότι αυτά που διεκδικούμε, μαζί με την προκοπή μας, είναι επιτεύξιμα. Είναι επιτεύξιμα με εθνική και κοινωνική συνοχή, με ενότητα σ΄ αυτά τα μεγάλα και τα σπουδαία που μας ενώνουν. Κι αν θέλουμε να το πιστέψουμε, κι αν θέλουμε να το κάνουμε πράξη ας ξαναεπισκεφτούμε πάλι την 25η Μαρτίου του 1821, είναι το μεγαλύτερο και σπουδαιότερο σχολείο μας, είναι η πιο αισιόδοξη πηγή μας γι΄ αυτό και σήμερα την τιμήσαμε με τον καλύτερο τρόπο.
Χρόνια πολλά σε όλες τις Ελληνίδες και σε όλους τους Έλληνες! Ζήτω η 25η Μαρτίου!»
